Θυμήθηκε το Μαρί ο Συναγερμός, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Κοίτα όμως που εκτός από εκλογές το 2021 είναι και η 10η επέτειος μιας άλλης καταστροφής. Στις 11 Μαρτίου 2011, το πυρηνικό εργοστάσιο στην Φουκουσίμα της Ιαπωνίας χτυπήθηκε από τσουνάμι μετά από σεισμό 9 ρίχτερ, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Πως συγκρίνονται οι δύο καταστροφές; Είμαι σίγουρος πως, για παράδειγμα, ο μέσος ενημερωμένος πολίτης μιας δυτικής δημοκρατίας (ασαφής κατηγοριοποίηση, αλλά μια και μάλλον δεν πρόκειται να μπει κανείς στον κόπο να κάνει μια τέτοια έρευνα, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει) είναι πολύ πιθανό να θυμάται εκείνη της Φουκουσίμα, και εξαιρετικά απίθανο να θυμάται το Μαρί.
Πάντως η γνωστή οργάνωση Bulletin of the Atomic Scientists θυμήθηκε την Φουκουσίμα :
Μετά μια δεκαετία, τα βίντεο των δραματικών εκρήξεων υδρογόνου στον πυρηνικό σταθμό Fukushima Daiichi… – και τα επακόλουθα, οι αναστατώσεις σε ζωές, οικοσυστήματα και οικονομικές δραστηριότητες – ακόμα αντηχούν.
Και όχι μόνο την θυμήθηκε, αλλά οργάνωσε ένα «τριήμερο διεθνές συνέδριο… που φιλοξένησε… το Harvard Kennedy School of Government» με θέμα «Πυρηνική Ασφάλεια μετά το Τσέρνομπιλ και την Φουκουσίμα», ενώ θεωρεί πως «αξίζει να επαναλάβουμε τον αφορισμό: ένα πυρηνικό ατύχημα οπουδήποτε, είναι ένα ατύχημα που έχει συμβεί παντού.»
Η καταστροφή της Φουκουσίμα δεν έχει ακόμα τελειώσει, και ούτε θα τελειώσει σύντομα. Πως μπορεί λοιπόν να συγκρίνει κανείς τις δυο καταστροφές, της Φουκουσίμα και του Μαρί, στην θλιβερή κοινή δεκαετή επέτειό τους; Τρελό ακόμα και να το σκέφτεται κανείς. Και όμως αυτή την αλλόκοτη σύγκριση την έκαναν με κάθε σοβαρότητα το 2011 τέσσερεις τουλάχιστον δεξιοί «δημοσιογράφοι», δύο από αυτούς απευθείας υποστηρικτές του Συναγερμού, με στόχο να πλήξουν την Προεδρία Χριστόφια.
Αυτά είναι χαρακτηριστικά της αισχρής προϊστορίας της σημερινής «υπενθύμισης» του Μαρί από τον Συναγερμό. Να σημειώσω επίσης ότι η προσπάθεια χρησιμοποίησης της έκρηξης του Μαρί από την δεξιά για να πληγεί η προεδρία Χριστόφια, είχε στόχο την επείγουσα εφαρμογή της λιτότητας τη στιγμή που ένα άλλο τσουνάμι, οικονομικό αυτό, από το σεισμό της ελληνικής τραπεζικής κρίσης, πλησίαζε την Κύπρο. Αυτή η προσπάθεια βοήθησε επίσης καθοριστικά τη μετατροπή της εδώ πτέρυγας της εγκληματικής Χρυσής Αυγής σε κόμμα. Αν θέλουμε λοιπόν να συγκρίνουμε καταστροφές, ας συγκρίνουμε το Μαρί με τις πολιτικές του ΔΗΣΥ από το 2013 ως σήμερα – μαζί και τους «άγνωστους νεκρούς» της, όπως κόσμος που αυτοκτόνησε ή πέθανε από τις οικονομικές κακουχίες πριν την ώρα του.
Όσο για τους τέσσερεις «δημοσιογράφους», το άρθρο που ακολουθεί, το οποίο δημοσιεύσαμε με τον συνάδελφο Φυσικό Γιώργο Τσαλακό τον Αύγουστο του 2011 στις εφημερίδες Χαραυγή, Γνώμη και Πολίτης, όπως και στην ιστοσελίδα Ανατροπή, ασχολείται ακριβώς με τα κατορθώματα τους.
(Δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 19 Αυγούστου στην Χαραυγή, στις 20 Αυγούστου στην Γνώμη και στον Πολίτη στις 21 Αυγούστου.)
Αλμπέρτο Φλωρεντίν
ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
ή, Το ξέρετε ότι η λέξη «τσουνάμι» είναι γιαπωνέζικη;
Μέχρι πρόσφατα δύσκολα συμφωνούσαν οι εφημερίδες Φιλελεύθερος και Πολίτης. Τα πράγματα όμως άλλαξαν τελευταία. Στις 30 του Ιούλη η Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου του Φιλελεύθερου έγραφε:
«[Σ]ύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ούτε στην Ιαπωνία παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός όταν έγινε σεισμός και μετά τσουνάμι κι ούτε της Νορβηγίας ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε όταν ένας τρελός σκότωσε 90 ανθρώπους. Η ευθύνη του δικού μας Προέδρου, που με δικούς του χειρισμούς σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και καταποντίστηκε η οικονομία, είναι η ίδια με του Ιάπωνα που δεν μπόρεσε να τα βάλει με τα φυσικά φαινόμενα»
Το επιχείρημα θεωρήθηκε τόσο σημαντικό ή προφανές που επαναλήφθηκε μερικές σελίδες παρακάτω από τον Μάριο Χριστοδούλου:
«Στην Ιαπωνία τα αίτια που προκάλεσαν την καταστροφή ήταν φυσικά φαινόμενα. Στη Νορβηγία ένας ψυχοπαθής τρομοκράτης. Στην Κύπρο όμως ήταν το ίδιο το Κράτος που προκάλεσε την καταστροφή με την αμέλεια του, με ότι αυτή συνεπάγεται. Άρα λοιπόν, αν οι Ιάπωνες τα είχαν με τον Θεό και οι Νορβηγοί με τον ψυχοπαθή δολοφόνο, οι Κύπριοι με ποιόν θα έπρεπε να τα είχαν;»
Οι δημοσιογράφοι του Πολίτη λοιπόν, είτε σκέφτηκαν το επιχείρημα μόνοι τους είτε το διάβασαν στον Φιλελεύθερο, φρόντισαν να το επαναλάβουν την επομένη. Πάλι εις διπλούν, αλλά με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και με την ανωτερότητα κάποιου που αναγκάζεται να χειριστεί ανοησίες σουρεαλιστικού επιπέδου. Ο «Συνήγορος του Διαβόλου», πλάι σε μια γελοιογραφία του Χριστόφια που φορώντας κόκκινο γιλέκο με σταμπαρισμένα κίτρινα σφυροδρέπανα (ως άξιος σταλινικός ηλίθιος προφανώς) έλεγε «Ούτε ο Ιάπωνας παραιτήθηκε για την Φουκουσίμα», και κάτω από τον τίτλο «Η ΕΟΚΑ Β’ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕ ΤΗΝ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ» (;!), έγραφε:
«Τα πιο ευφάνταστα επιχειρήματα έχουν επιστρατεύσει οι του ΑΚΕΛ για να δικαιολογήσουν την άρνηση του προέδρου να παραιτηθεί. Μήπως παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας … μετά την καταστροφή στην Φουκουσίμα… Προφανώς τους διαφεύγει ότι έχουν μια διαφορά οι φυσικές καταστροφές… από την εγκληματική βλακεία».
Ενώ ο Διονύσης Διονυσίου ξεμπέρδεψε σταράτα με ένα
«Εδώ εμφανέστατα μπερδεύουν τη μαλακία που μας δέρνει με τους σεισμούς. Αν η μαλακία μετριέται σε ρίχτερ τότε, ναι, μπορεί η δική μας να φτάνει τα 9 ρίχτερ, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι και σεισμός!»
Δηλαδή κατά τις εφημερίδες Φιλελεύθερος και Πολίτης, από την μια στην Ιαπωνία είχαμε σεισμό, τσουνάμι, φυσικό φαινόμενο, φυσική καταστροφή, act of God. Ενώ από την άλλη, εδώ στην Κύπρο, έχουμε ευθύνη και άρνηση ανάληψης της, χειρισμούς που προκαλούν 13 θανάτους και καταποντισμό της οικονομίας, αμέλεια του Κράτους, εγκληματική ενέργεια, εγκληματική βλακεία, και… μαλακία.
Ήρεμα τώρα. Ας μιλήσουμε πρώτα γενικά. Υπάρχει εδώ και δεκαετίες ένα διεθνές κίνημα και ένας σεβαστός αριθμός από επιφανείς επιστήμονες οι οποίοι τονίζουν ότι όταν πρόκειται για πυρηνικά δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για ατυχήματα ούτε για απροσδόκητες φυσικές καταστροφές. Καμιά κυβέρνηση, κανένα πολιτικό κατεστημένο το οποίο κατασκευάζει πυρηνικούς σταθμούς, ή τους διατηρεί χωρίς να προσπαθεί να απεξαρτήσει τη χώρα από αυτούς, δεν είναι αθώοι. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει πάντα, ανεξάρτητα από «φυσικά φαινόμενα» και «ανθρώπινα λάθη», το άλυτο πρόβλημα της διάθεσης των πυρηνικών απόβλητων. Μετά, όταν – και όχι αν, όπως λέει και ο νόμος του Murphy – κάτι πάει στραβά, τα αποτελέσματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ. Ο Μάριος Χριστοδούλου του Φιλελεύθερου είχε δίκιο από την ανάποδη όταν τιτλοφορούσε το άρθρο του «Ατυχείς Συγκρίσεις». Το να συγκρίνεις δυστυχήματα όπως αυτό στο Μαρί με πυρηνικές καταστροφές όπως στην Φουκουσίμα και το Τσερνομπίλ είναι όπως να συγκρίνεις το να ξεχαστεί
σε ένα σπίτι με μικρά παιδιά για λίγες ώρες στο τραπέζι της κουζίνας ένα κοφτερό μαχαίρι με το να αφήσουν μόνιμα πάνω σε αυτό το τραπέζι μια χειροβομβίδα.
Ας δούμε τώρα τις ευθύνες των προηγούμενων αλλά και της τωρινής Ιαπωνικής κυβέρνησης. Δεν θα μπορούσαν να ήταν βαρύτερες. Η λέξη «τσουνάμι» είναι ιαπωνική και σημαίνει «κύμα στο λιμάνι». Προφανώς ο λόγος που μια ιαπωνική λέξη έχει επικρατήσει διεθνώς για το συγκεκριμένο φαινόμενοείναι γιατί στην Ιαπωνία παρατηρείται συχνά αυτό το φυσικό φαινόμενο.
Ακόμα και αυτοί που δεν δέχονται την άποψη ότι οι πυρηνικοί σταθμοί πρέπει να απαγορευτούν γενικά, θα συμφωνήσουν ότι δεν έπρεπε να υπάρχουν σε μια τόσο σεισμόπληκτη χώρα όπως η Ιαπωνία, και μάλιστα στις εκτεθειμένες στα τσουνάμι ανατολικές ακτές της. Αν σε αυτά προσθέσουμε την διαφθορά που ενδημούσε στη σχέση Ιαπωνικής κυβέρνησης και πυρηνικής βιομηχανίας, τότε το επιχείρημα της «φυσικής καταστροφής» καταρρέει. Θα παραθέσουμε μόνο ενδεικτικά κάποια πράγματα.
Ο Εϊσάκο Σάτο ήταν κυβερνήτης της Φουκουσίμα από το 1988 ως το 2006. Γράφει η αγγλική Independent[1]:
«Ο Σάτο καγχάζει με την περίφημη δήλωση που έκανε η Tepco ότι ο σεισμός και το τσουνάμι ήταν μια «απροσδόκητη καταστροφή», και επισημαίνει την αλυσίδα τεράστιων τσουναμιών που σφυροκοπούσαν την ανατολική ακτή της Ιαπωνίας για χιλιετίες και τη συνεχή ροή προειδοποιήσεων από ακαδημαϊκούς για την πιθανότητα ενός σεισμού πέρα από την δυνατότητες του σταθμού να αντιμετωπίσει. ‘Ήταν μια καταστροφή που περίμενε να συμβεί’ καταλήγει.»
Και αλλού:
«Η ιστορία της Ιαπωνικής επικής καταστροφής έρχεται πλαισιωμένη με πολλές Κασσάνδρες, οι σεισμολόγοι, οικολόγοι και whistle-blowers που αγνοήθηκαν από τους σχεδιαστές της πυρηνικής ενέργειας του έθνους. Όμως ο 71 χρονών Εϊσάκο Σάτο ίσως είναι ο σημαντικότερος.
«Ανάμεσα στο 2002 και το 2006, 21 προβλήματα στο σταθμό της Φουκουσίμα καταγγέλθηκαν στο γραφείο μου» είπε. Οι καταγγέλλοντες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και μερικοί υπάλληλοι του σταθμού, δεν απευθύνθηκαν ούτε στην Tepco ούτε στο [κυβερνητικό] Ιδρυμα Πυρηνικής και Βιομηχανικής Ασφάλειας (NISA) επειδή φοβούνταν, δικαίως, ότι οι πληροφορίες τους θα κατέληγαν απευθείας στην Tepco.»
Στην ιστοσελίδα Japan Focus[2] ο Σάτο αναφέρει πως «η ρίζα του κακού είναι το Υπουργείο Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας και η κυβέρνηση… Το υπουργείο υποτίθεται πως επέβλεπε και συμβούλευε την TEPCO ώστε να παρεμποδίσει τις κατ’ επανάληψη επεμβάσεις και απόκρυψη πληροφοριών από την TEPCO, αλλά αντίθετα οι δύο οργανώσεις συνεργάζονταν»
Επίσης, από το σχετικό άρθρο στην Wikipedia όπου μπορείτε να βρείτε και τις πηγές [3] μεταφράζουμε:
«Το σύμπλεγμα πυρηνικής ενέργειας Φουκουσίμα-Νταιιτσι βρέθηκε στο επίκεντρο ενός σκανδάλου τροποποιημένων αρχείων που υποχρέωσε ένα αριθμό ανώτερων στελεχών της TEPCO να αποχωρήσουν. …. Το 2002 η TEPCO παραδέχθηκε ότι είχε αλλάξει τα αρχεία ασφαλείας στον αντιδραστήρα 1 στο Νταιιτσι της Φουκουσίμα.»
Και ακόμα:
«η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (IAEA) έκφρασε επίσης ανησυχία για την ικανότητα των Ιαπωνικών πυρηνικών σταθμών να αντέξουν σε σεισμική δραστηριότητα. Σε μια συνάντηση της Ομάδας Πυρηνικής Ασφαλείας των G8, που έγινε στο Τόκιο το 2008, ένας ειδικός της IAEA προειδοποίησε ότι ένας δυνατός σεισμός με ένταση πάνω από 7.0 μπορεί να δημιουργήσει ‘σοβαρό πρόβλημα’ για τους πυρηνικούς σταθμούς της Ιαπωνίας. Τον Μάρτη του 2008 η Ιαπωνική κυβέρνηση ακύρωσε μια δικαστική απόφαση να κλείσει ένας πυρηνικός σταθμός στο δυτικό τμήμα της χώρας εξαιτίας αμφιβολιών για την ικανότητά του να αντέξει σε σεισμό. Η Ιαπωνική Εταιρεία Πυρηνικής και Βιομηχανικής Ασφάλειας θεωρούσε ότι ήταν ‘ασφαλές’ και ότι ‘όλες οι αναλύσεις ασφαλείας γίνονταν ορθά’»
Φυσικά υπήρχε και η ανάλογη διαπλοκή. Για παράδειγμα, σύμφωνα πάλι με το άρθρο της Wikipedia «το 2010 ο Toru Ishida, ο πρώην γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας έφυγε από το υπουργείο και μερικούς μήνες αργότερα έγινε ανώτερος σύμβουλος της TEPCO.»
Αυτά είναι ελάχιστα από τα σκανδαλώδη που δείχνουν πως η Φουκουσίμα ήταν μια Ανθρωπογενής Καταστροφή, με υπεύθυνους τους κυβερνώντες.
Το πραγματικό πρόβλημα με τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου ήταν ότι, εξαιτίας της γνωστής του μετριοπάθειας και το ήπιο ύφος των δηλώσεών του, δεν είπε «Εδώ δεν παραιτήθηκε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός μετά από μιας παγκόσμιας εμβέλειας πυρηνική καταστροφή, και ζητάτε να παραιτηθεί ο Χριστόφιας για το Μαρί; Για χαζούς ή για αδαείς μας περνάτε;»
Ο τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν δήλωσε μετά το δυστύχημα στην Ιαπωνία ότι δεν πτοείται και θα συνεχίσει με την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στο Άκιουγιου της επίσης σεισμογενούς Τουρκίας. Πέστε ότι – χτυπήστε και ξαναχτυπήστε ξύλο – συμβεί το «φυσικό φαινόμενο» του σεισμού, προκληθεί πυρηνικό ατύχημα και το πυρηνικό νέφος από την Τουρκία βρεθεί πάνω από την Κύπρο. Φαντάζεστε ότι η αντίδραση των ελληνοκυπριακών ΜΜΕ, θα είναι «μην κατηγορείτε τον Ερντογάν, πώς μπορούσε να τα βάλει ο άνθρωπος με τα φυσικά φαινόμενα και το Θεό;».
Είναι γνωστές οι ικανότητεςτων τεσσάρων δημοσιογράφων. Δεν μπορούν να απαλλαγούν για την εξόφθαλμα παραπλανητική τους αρθρογραφία, ούτε λόγω απειρίας, ούτε λόγω άγνοιας, πόσο μάλλον για λόγους επαγγελματικής ανεπάρκειας. Το πόσο διακινδύνευσαν, αν όχι κάτι άλλο, την ίδια την υπόληψή τους δεν είναι παρά μια ακόμα ένδειξη του πόσο αποφασισμένοι είναι οι ισχυροί εκείνοι κύκλοι που προσπαθούν να ξεφορτωθούν τον «Πρόεδρο που προσπαθεί να κυβερνήσει μαζί με τις Συντεχνίες», και πόσο έντονες είναι οι πιέσεις που ασκούν προς όλες τις κατευθύνσεις.
Αλμπέρτο Φλωρεντίν, Φυσικός
Γιώργος Τσαλακός, Φυσικός
anatropimag.wordpress.com 